In september van het jaar 2005 hebben wij een reis gemaakt naar Turkije. We waren hier 3 weken en hebben heel veel gezien.
Helaas zijn we alle foto's kwijt toen onze externe harde schijf crashte.
Nu hadden we al een extra schijf aangeschaft maar daar hadden we niet op gerekend. Nu wordt ons foto materiaal op 2 externe schijven opgeslagen en hopelijk zal dit niet meer gebeuren.
Ik heel diep in mijn herinneringen zoeken om alsnog een verslagje te maken en hier en daar foto van internet plukken zodat we onze reis nog eens in grote trekken kunnen beleven.
Wij vertrokken rond elf uur 's avonds vanaf vliegveld Beek (L) met Onur Air naar Antalya. Hier was ik niet zo blij mee en terrecht. De laatste tijd hoorde we steeds vaker op het nieuws slechte berichten over deze maatschappij. We kregen pas een paar dagen voor vertrek dit heugelijke nieuws.
Eigenlijk zouden we 's middags om vier uur vertrekken maar dit werd steeds uitgesteld, uhemmmmm. Je hebt niks te zeggen want je reisbureau, OAD in ons geval, regelt dit. Dus na uren in de de vertrek te hebben gezeten waren we al blij dat we eindelijk konden vertrekken.
Antalya was de eerste stop en mochten wij eruit de andere passagiers moest nog verder. Maar we hadden weer pech, de deuren van ons toestel wilden niet open. Weer wachten............
Eindelijk mochten we er dan toch uit. Koffers halen en met de bus naar Alanya waar wij 3 weken zouden blijven. Tegen de ochtend ongeveer 6 uur kwamen we aan en werden naar onze kamer gebracht.
Maar dat viel tegen. De kamer was wat aan de kleine kant maar voorruit we kwamen hier om wat te zien en niet om te slapen.
Eerst maar eens een beetje slapen want dat hadden we nog niet gedaan.
Na het ontbijt hadden we een bijeenkomst met de hostess van OAD zodat we een beetje wegwijs werden.
Er werd over excursies gesproken en we boekten er meteen een van 2 dagen. We zouden naar Cappadocië gaan en naar Pamukkale maar eerst een bezoek aan de Hamman brengen wat een ervaring op zicht is.
Ben dan ook blij dat we dit hebben mogen meemaken. Je gaat er zwemmen, de sauna in , het turks bad in, weer zwemmen, een hapje eten, en dan kom je hier (zie foto) terrecht en word je bedolven onder een dikke schuimlaag. Als laatste krijg je nog een heerlijke magage. Het is echt genieten.
Onze 2 daagse excursie.
We worden opgehaald met een bus en we zullen met dit gezelschap 2 dagen gaan genieten van het mooie Turkije. We gaan via het zeer mooie Taurusgebergte naar Cappadocië.
Na een tijdje werd er gestopt bij een ondergronds dorp. Onder leiding van een gids, werden we door het ondergrondse gangenstelsel geleid.
In Cappadocië zijn in totaal meer dan 40 ondergrondse steden ontdekt. Die al sinds mensenheugenis worden gebruikt. Zo zijn er Romeinse graftombes gevonden en een graanmolen van de Hettieten. Maar ze zijn vooral bekend vanwege de christenen, die in tijden van gevaar deze schuilplaatsen in vluchtten. Zij hebben de steden ook verder uitgebreid. Elke stad bevat verschillende sluipgangen die konden worden afgesloten met molenstenen die alleen van binnenuit bediend konden worden. De steden hebben een ingenieus luchtverversingssysteem met verticale schachten van soms wel 80 meter diep. Ook waren er regenputten, opslagplaatsen voor voedsel en tal van wijnfabrieken. De bewoners konden het hier wekenlang vol houden.
Enkele steden zijn te bezoeken:
DerinkuyuDeze stad is in 1963 bij toeval ontdekt. Deze immense stad heeft zeven verdiepingen met huizen, kerken, gemeenschapsruimtes, enzovoort. Wetenschappers deken dat hier wel 200.000 mensen konden leven in gevallen van nood. De ondergrondse stad van Derinkuyu ligt vlak bij het dorp Derinkuyu.
Je weet niet wat je ziet.
We gaan weer verder met de bus naar,
Göreme National Park 
Dit park is op 25 november in 1986 opgericht als historisch nationaal park. De naam is enigszins misleidend. Immers de kloosters, kerkjes, hol-woningen en zelfs de duiventillen vallen er ook onder. En dus ook bijvoorbeeld de fresco's. Daarom wordt het gebied meestal Göreme Openlucht Museum genoemd. Het dal van Göreme is het beste voorbeeld van de woeste natuur en de mens die de natuur gebruikt.
Cappadocië heeft een van de meest imponerende landschappen ter wereld. Extreme erosie zorgt voor allerlei vreemde vormen, waaronder de beroemde kegels. Deze 'feeënschoorstenen' ontstaan door de werking van regenwater op de diverse steensoorten. Hier vind je zacht tufsteen met daar boven op hard kalksteen. In dit extreme sprookjesdecor wonen al duizenden jaren mensen.
We worden na deze bezichtiging na een hotel gebracht zodat we de volgende dag Pamukkale kunnen gaan bezichtigen.
Pamukkale, het Katoenkasteel, met zijn witte terrassen dank zijn ontstaan en pracht aan het 35 graden warme water dat hier opborrelt. Vermoed wordt dat de terrassen ontstonden toen de helling benut werd als steengroeve voor het hogerop gebouwde Hiërapolis. Er vormden zich kalklagen, die bleven aangroeien en die de kleine bekkens vormden.
Al in de oudheid ontdekte men de geneeskundige werking van het water, niet voor niets liet Cleopatra hier een speciaal bad bouwen, waar men vandaag de dag nog in kan zwemmen. Het water van haar bad oogt op het eerste ogenblik niet aantrekkelijk om er in te zwemmen. Echter schuilt er achter de groene planten die het water sieren een geneeskrachtige werking voor zowel de huid als spieren.
Dit eens zo witte landschap, met plateau’s gevuld met helder blauw water leek zo uit een sprookje gestapt. Een chemisch meesterwerk gecreëerd door de natuur die wetenschappers heeft doen verbazen. Het sterke kalk en mineraalhoudende water van de bronnen heeft in de miljoenen jaren de kalksteen terrassen aangemaakt.
Helaas is er door de jaren heen door vele hotels misbruik gemaakt van de heilzame werking van het water van de Pamukkale. Zo ernstig zelfs dat er op een gegeven moment niet voldoende water over de Pamukkale liep, met het gevolg dat deze van helder wit naar geel verkleurde. Gelukkig greep de Turkse regering in, en mochten alleen nog bepaalde hotels kleine hoeveel heden water van de Pamukkale benutten. Nu enige tijd na deze strenge regelgeving veranderd de Pamukkale weer terug naar zijn oude glorie.
We keren weer terug naar ons hotel.
Alanya is een drukke stad met veel toeristen.
De burcht van Alanya
De burcht is gelegen boven het zeeniveau en het uitzicht vanaf de burcht
is adembenemend.
Het is moeilijk vast te stellen wanneer de burcht is gebouwd, maar er zijn
overblijfselen gevonden van de Romeinen, Byzantijnen en de Seldjoeken.
De Seldjoekse Sultan Alaaddin Keykut heeft de meeste invloed gehad op de bouw
van de burcht. De muren van de burcht zijn 6 km lang en er zijn 140 uitkijktorens
en het was voor indringers bijna onmogelijk om niet gezien te worden.
Langs de weg naar de top van de burcht vindt u vele kleine cafés en restaurantjes.
Naast het paleis van de Sultan kunt u de oude moskee bezoeken.
U kunt ook een bezoek brengen aan het gedeelte waar gevangen hun tijd hebben
doorgebracht. Wanneer er te veel gevangen waren werd en een grote groep op
een klein stukje land gezet langs de afgrond van de burcht.
Een voor een duwde de gevangen elkaar van het platform af net zolang totdat er
maar 1 overbleef. Diegene mocht 3 maal proberen om een steen van de burcht
af in zee te gooien. Wanneer hem dit niet lukte, werd ook hij van het platform geduwd.
De weg naar de burcht is smal, druk en stijl wanneer u als wandelaar naar boven gaat
dient u voorzichtig te zijn.
De haven van Alanya is zeer zeker de moeite waard. 's Avonds is het hier een drukte met allerlei nachtclubs, bars en een kleine kermis.
Met de piratenboten die hier aangemeerd liggen kun je heerlijke uitstapjes maken die een rondvaart beloven met een maaltijd. Deelnemen hieraan is een waar feest.
Het was een mooie vakantie met veel bezienswaardigheden.
