Posts tonen met het label Turkije. Alle posts tonen
Posts tonen met het label Turkije. Alle posts tonen

17-08-2011

Istanbul

De voorbereidingen zijn begonnen want nog een paar weekjes en we gaan vertrekken naar Istanbul.
Het hotel hebben we uitgezocht en we zijn het er over eens om in  Amiral Palace hotel  te gaan logeren.
Het hotel ligt midden in het "oude centrum" en volgens horen en zeggen moeten we daar zijn.

We zullen vanaf Brussel vertrekken.
Onze vlucht, vrijdag 9 september Brussel-Istanbul 11.15-15.35
In Istanbul is de lokale tijd 1 uur later dan in Nederland.

De taxi zal om 7.30 uur voor de deur staan om ons op te halen.  

En als het goed is komen we ook nog terug op:
Dinsdag 13 september Istanbul-Brussel 14.04-1630
Het begin is weer gemaakt. We hebben er heeeel veeeel zin in.

--------------------------------------------------- 

vrijdag 9 september

Vandaag zullen wij vertrekken naar Istanbul. Frits en ikke gaan om 7.15 uur de deur uit richting mijn moeder waar de taxi al voor de deur staat en wij aan onze reis kunnen gaan beginnen. We zijn er helemaal klaar voor. De file onderweg bij Brussel is niet mis maar dat hoort erbij en als we dan ingecheckt hebben en de koffers kwijt zijn gaan we ons even verwennen met een lekkere kop koffie die we wel verdiend hebben.


Na een vlucht van 3,5 uur zijn we dan aangekomen in Istanbul. De zon schijnt en het is 27gr dus wij klagen echt niet. De reis is voorspoedig verlopen alleen om de rollator van mijn moeder terug te vinden op het vliegveld gaf zoals altijd weer problemen maar uiteindelijk hebben we hem gevonden en konden wij weer verder. In de aankomsthal stond al een aardige dame klaar met een bordje om ons naar de taxi te brengen waar een kabouter-achtig mannetje, onze chauffeur, al klaar zat. De stoel had hij zover naar voren geschoven dat hij bijna met zijn neus tegen het voorraam zat hij kwam anders niet met zijn voetjes aan de pedalen, hihi.
.
We rijden langs de Bosporus en zien Azië aan de overkant naar ons glimlachen en wij .............. Wij glimlachen terug want wij komen eraan.

Eerst gaan we ons op frissen en dan gaan we naar het dakterras van het hotel wat drinken en wat eten. Van hieruit hebben een fantastisch uitzicht over de Bosporus waar we het drukke scheepvaartverkeer voorbij zien gaan en ook op de Blauwe Moskee.



Nadat we gegeten hebben en genoten van het uitzicht gaan we toch nog even de stad in want het ziet er zo gezellig uit.


We drinken op een terrasje nog een Raki en gaan dan naar ons hotel terug.

Zaterdag 10 sept.

Vanmorgen ons dik verslapen. De wekker had ik wel gezet maar ik had vergeten om de klok aan de Turkse tijd aan te passen. We hadden om 9 uur afgesproken en om tien voor 9 werden we wakker. Dus snel, snel en om half tien konden we naar de tuin om te ontbijten. He he. Het ontbijt smaakte goed en het weer was geweldig. Na het ontbijt eerst naar de Blauwe Moskee.
Maar onderweg daar naar toe gaan we eerst door de kleine Bazaar waar we allemaal leuke winkeltjes en kraampjes tegen komen. Hier moeten we even kijken.


Wat een drukte bij de Moskee. Rijen dik staan de mensen er. We hebben een gids genomen en nu hebben we overal voorrang.
We krijgen ieder een plastic zak waar onze schoenen in moeten en dan brengt onze gids ons naar binnen en vertelt ons alles over dit indrukwekkend gebouw. We horen dat de koepel een doorsnee heeft van 23,5 meter en 43 meter hoog is. Hij vertelt ook dat de minaretten zijn bedekt met altin (goud) Hij is ook de enigste moskee met 6 minaretten.




Nadat we binnen van alles gezien hebben brengt onze gids ons naar buiten naar de binnenplaats waar de ablutiefontein staat die vroeger gebruikt werd voor rituele wassingen. De gelovigen gebruiken nu de kranen. Het gezicht, armen, nek, voeten en mond is een onderdeel van het gebed.


De Moskee heeft zijn naam te danken aan de vele blauwe tegels, wel 20.143 in 70 verschillende stijlen.
Na ons bezoek waren we wel aan een verfrissing toe en meteen ook maar gegeten en toen op weg naar het Topkapipaleis.
Ook hier is het ontzettend druk.


Geweldig wat we allemaal te zien krijgen en ook kleding van de sultan.


Na al deze bezienswaardigheden gaan we over de kleine bazaar waar we nog even een pauze nemen en een appelthee drinken en op enige kinderstoeltjes mogen zitten, naar ons hotel. We lachen wat af en de thee smaakt heerlijk. We denken er nog over om een waterpijp te gaan roken maar uiteindelijk durven we niet, hahaha.


Dan gaat de tocht verder naar ons hotel en gaan ons even opknappen om te gaan eten op een heerlijk terras bij ons in de straat. Het is een visrestaurant waar ze met een schaal verse vis aankomen en een weegschaal om de vis te wegen. We kiezen voor de tonijn en hij smaakt heerlijk.
Naast ons zit een echtpaar uit San Francisco en hebben heerlijk gebabbeld. Zij blijven 1 week en gaan dan met een zeilboot de Turkse kust af. Ook zij komen voor de zon naar Turkije net als wij want in San Francisco schijnt het niet zo zonnig te zijn.
We hebben er een gezellige avond.



Zondag 11 sept.

Zondag 11 sept. begon voor mij niet zo best. Een beetje vreemde hoofdpijn zat mij te plagen. Aan het ontbijt maar meteen een paar molletjes genomen maar eten was onmogelijk. Dus maar een knapzakje gemaakt voor als de misselijkheid over zou gaan.
Toen naar de receptie waar we nog een flink appeltje mee te schillen hadden. De kamers die ze ons gegeven hebben zijn onder de maat. Onze triple-room is een uit de kluiten gewassen single-room en de double-room die mijn moeder heeft is ook een uit de kluiten gewassen singel. Dus eens even verhaal gaan maken want de prijs is wel betaald voor de luxere kamers. De arme receptioniste vertelde ons uiteindelijk dat toen wij aankwamen de kamers bezet waren maar we mochten alsnog vandaag van kamers ruilen. Jaja, zo werkt dat niet. We verhuizen niet voor 2 nachten maar gaan bij thuiskomst reclameren bij ons reisbureau die ons altijd uitstekend helpen.

We gaan weer richting blauwe moskee waar de Hop On-Hop bussen staan en we boeken voor de 3 trips.


Het eerst nemen we rode route die ons helemaal langs de Bosporus voert en een hele mooie tocht is.
We komen langs Moskeeën, universiteits gebouwen, paleizen, musea en uiteindelijk gaan we over de Bosporus Bridge naar de Aziatische kant van Istanbul.


We rijden langs een kerkhof.


en langs het Atatürk Olympisch Voetbalstadion. Het is het grootste in Turkije en werd in 2001 gebouwd. Het heeft een capaciteit van 81.283 toeschouwers.


Dan zoeken we een heerlijk terrasje inde schaduw op want dat is wel nodig bij 34gr. Natuurlijk nemen we een turks gerechtje en gaan dan aan de groene route beginnen.
Deze rijd helemaal langs de Golden Horn en we zien ontelbaar veel turken op de grasvelden zitten picknicken en bbq-en.
We komen ook nog langs een Turks soort Madurodam.


Ook maken we de oversteek over de Bosporusbrug naar Azie.
Na deze trip gaan we weer een hapje eten en komen dan dit plaatje tegen.


Wat een komische hond.

Om 19 uur begint onze night tour.
We zijn vol verwachtingen. Het wordt schemerig en we zien de stad met zijn lichtjes. We maken weer de overtocht naar de Aziatische kant en rijden berg op. Boven gekomenvmoeten we allemaal uit de bus die ons 3 kwartier later weer komt ophalen. We maken foto s van de Bosporusbrug die allerlei kleuren krijgt, de lampjes knipperen en maken allerlei patronen, geweldig.


Dan gaan we weer terug naar de bus maar het is er een wirwar. Niemand vindt zijn eigen bus nog terug. Mensen worden boos en terecht, gidsen lopen af en aan. Uiteindelijk stappen we maar ergens in en hebben pret voor tien.
We gaan nog een afzakkertje nemen bij een hotel in de buurt maar daar aangekomen horen we dat er een brand is bij de buren. Gasten komen naar buiten met hun tassen en koffers. Brandweerauto s komen aanrijden en niet vergeten de waterauto die achterop een flinke tank water heeft.


Er komen wel 20 brandweer auto s. De hotels daar zijn veel van hout en vandaar al die auto s. Het is tegen elven als wij richting ons hotel gaan. De brand is onder controle wordt gezegd. In het hotel willen we nog wat in de bar gaan drinken maar ............ de bar is om elf uur gesloten dus gaan we nog even een deurtje verder. Het was een mooie dag.


Maandag 12 sept.
De Bosperus

Vandaag gaan wij na ons ontbijt met de taxi naar de rivier de Bosporus waar we een rond-tour met de boot willen maken. Het zonnetje staat hoog aan de hemel en de temperatuur is weer heerlijk (32 gr) Als we de taxi uitkomen duurt het geen hele minuut of er komen al mannetjes op ons af om ons een tour te verkopen. We nemen er eentje die ons een tour van dik 2 uur beloofd. We worden in een busje gezet dat ons een paar 100 meter verder brengt en dan klimmen we de boot op. We nemen plaats op een bank en na een tijdje vertrekken we dan. Er is een heerlijk windje op het water en we krijgen dan ook binnen korte tijd een zeer gezond kleurtje, mmmmmmmm. We varen langs paleizen, forten, prachtige hotels en onder prachtige bruggen door waaronder natuurlijk ook de Bosporusbrug enz. enz.



We worden voorzien van heerlijke thee en flesjes koel water. We gaan via de Europese kant en komen terug via de Aziatische kant.


Als we weer aan land komen nemen we een taxi naar de Grote Bazaar die we wel gezien willen hebben. Deze bazaar is een van de eerste gebouwen die Mehmet de Veroveraar na 1435 bouwde. Het oudste gedeelte is helemaal gewelfd en mooi beschildert.
Er zijn theehuizen en cafe's en er is zelfs een geldautomaat.


Na deze bazaar gaan we richting naar de Blauwe Moskee waar ons hotel in de buurt is maar onderweg komen we een oergezellig straatje tegen met allemaal restaurantjes en ook hier worden wij steeds aangehouden om toch maar vooral bij hun te komen eten. We kiezen een restaurantje want onze magen beginnen zich te melden. Het is er enig en we kiezen voor een Turk gerecht. Het zit in een stennen potje en wordt op een schaal gebracht met veel vuur rond onze potjes. De potjes worden een voor een van de vuurschaal afgenomen en dan wordt er tegen getikt zodat er een barst ontstaat en het bovenste gedeelte eraf valt. Het is een heel spektakel en ................ het smaakt voortreffelijk.


Het wordt een gezellige avond met veel rose en niet te vergeten Raki.


Dinsdag 13 sept.
Naar huis


Er is een tijd van komen maar ook een tijd van gaan en die tijd van gaan is nu gekomen.
Onze taxi komt ons halen om 11.05uur. We hebben dus alle tijd en kunnen op ons gemak ontbijten. de zon, hoe kan het ook ander, staat te schitteren in de lucht. De taxi is mooi op tijd en daar gaan we dan.


Het is druk op het vliegveld "Atatürk"
Bij binnenkomst moeten we al meteen door poortjes waar ik natuurlijk weer begin te piepen zoals altijd.
Ik word weer gefoullieerd en dan mag ik door. Dan gaan we voor de baordingpas en leveren onze koffers in. Zo die zijn we weer kwijt. Dan nog de laatste Turkse lira opmaken en weer door de poortjes. We zijn er maar druk mee allemaal. Het vliegtuig zal om 14.05 uur vertrekken. We moeten allemaal in bussen en maken een hele trip over het vliegveld om bij ons vliegtuig te komen.




Als we hoog vliegen zien we geen wolken omdat die er gewoon niet zijn maar hoe meer we onze kant opkomen worden de wolkjes zichtbaar.
Eerst een enkel wolkje en dan wat meer en weer wat meer totdat we een heel dik wolkendek zien en dan zijn we boven Brussel.



Hier staat onze taxi al te wachten om ons weer naar huis te brengen. Istanbul is een prachtige stad en onze vakantie was geweldig!!!!!!!

05-09-2005

Turkije 2005

In september van het jaar 2005 hebben wij een reis gemaakt naar Turkije. We waren hier 3 weken en hebben heel veel gezien.
Helaas zijn we alle foto's kwijt toen onze externe harde schijf crashte.
Nu hadden we al een extra schijf aangeschaft maar daar hadden we niet op gerekend. Nu wordt ons foto materiaal op 2 externe schijven opgeslagen en hopelijk zal dit niet meer gebeuren.
Ik heel diep in mijn herinneringen zoeken om alsnog een verslagje te maken en hier en daar foto van internet plukken zodat we onze reis nog eens in grote trekken kunnen beleven.


Wij vertrokken rond elf uur 's avonds vanaf vliegveld Beek (L) met Onur Air naar Antalya. Hier was ik niet zo blij mee en terrecht. De laatste tijd hoorde we steeds vaker op het nieuws slechte berichten over deze maatschappij. We kregen pas een paar dagen voor vertrek dit heugelijke nieuws.
Eigenlijk zouden we 's middags om vier uur vertrekken maar dit werd steeds uitgesteld, uhemmmmm. Je hebt niks te zeggen want je reisbureau, OAD in ons geval, regelt dit. Dus na uren in de de vertrek te hebben gezeten waren we al blij dat we eindelijk konden vertrekken.
Antalya was de eerste stop en mochten wij eruit de andere passagiers moest nog verder. Maar we hadden weer pech, de deuren van ons toestel wilden niet open. Weer wachten............
Eindelijk mochten we er dan toch uit. Koffers halen en met de bus naar Alanya waar wij 3 weken zouden blijven. Tegen de ochtend ongeveer 6 uur kwamen we aan en werden naar onze kamer gebracht.
Maar dat viel tegen. De kamer was wat aan de kleine kant maar voorruit we kwamen hier om wat te zien en niet om te slapen.
Eerst maar eens een beetje slapen want dat hadden we nog niet gedaan.

Na het ontbijt hadden we een bijeenkomst met de hostess van OAD zodat we een beetje wegwijs werden.
Er werd over excursies gesproken en we boekten er meteen een van 2 dagen. We zouden naar Cappadocië gaan en naar Pamukkale maar eerst een bezoek aan de Hamman brengen wat een ervaring op zicht is.


Ben dan ook blij dat we dit hebben mogen meemaken. Je gaat er zwemmen, de sauna in , het turks bad in, weer zwemmen, een hapje eten, en dan kom je hier (zie foto) terrecht en word je bedolven onder een dikke schuimlaag. Als laatste krijg je nog een heerlijke magage. Het is echt genieten.

Onze 2 daagse excursie.

We worden opgehaald met een bus en we zullen met dit gezelschap 2 dagen gaan genieten van het mooie Turkije. We gaan via het zeer mooie Taurusgebergte naar Cappadocië. 
Na een tijdje werd er gestopt bij een ondergronds dorp. Onder leiding van een gids, werden we door het ondergrondse gangenstelsel geleid.   
                                                              
In Cappadocië zijn in totaal meer dan 40 ondergrondse steden ontdekt. Die al sinds mensenheugenis worden gebruikt. Zo zijn er Romeinse graftombes gevonden en een graanmolen van de Hettieten. Maar ze zijn vooral bekend vanwege de christenen, die in tijden van gevaar deze schuilplaatsen in vluchtten. Zij hebben de steden ook verder uitgebreid. Elke stad bevat verschillende sluipgangen die konden worden afgesloten met molenstenen die alleen van binnenuit bediend konden worden. De steden hebben een ingenieus luchtverversingssysteem met verticale schachten van soms wel 80 meter diep. Ook waren er regenputten, opslagplaatsen voor voedsel en tal van wijnfabrieken. De bewoners konden het hier wekenlang vol houden.
Enkele steden zijn te bezoeken:

DerinkuyuDeze stad is in 1963 bij toeval ontdekt. Deze immense stad heeft zeven verdiepingen met huizen, kerken, gemeenschapsruimtes, enzovoort. Wetenschappers deken dat hier wel 200.000 mensen konden leven in gevallen van nood. De ondergrondse stad van Derinkuyu ligt vlak bij het dorp Derinkuyu.
Je weet niet wat je ziet.
We gaan weer verder met de bus naar,

Göreme National Park     

Dit park is op 25 november in 1986 opgericht als historisch nationaal park. De naam is enigszins misleidend. Immers de kloosters, kerkjes, hol-woningen en zelfs de duiventillen vallen er ook onder. En dus ook bijvoorbeeld de fresco's. Daarom wordt het gebied meestal Göreme Openlucht Museum genoemd. Het dal van Göreme is het beste voorbeeld van de woeste natuur en de mens die de natuur gebruikt.


Cappadocië heeft een van de meest imponerende landschappen ter wereld. Extreme erosie zorgt voor allerlei vreemde vormen, waaronder de beroemde kegels. Deze 'feeënschoorstenen' ontstaan door de werking van regenwater op de diverse steensoorten. Hier vind je zacht tufsteen met daar boven op hard kalksteen. In dit extreme sprookjesdecor wonen al duizenden jaren mensen.

We worden na deze bezichtiging na een hotel gebracht zodat we de volgende dag Pamukkale kunnen gaan bezichtigen.


Pamukkale, het Katoenkasteel, met zijn witte terrassen dank zijn ontstaan en pracht aan het 35 graden warme water dat hier opborrelt. Vermoed wordt dat de terrassen ontstonden toen de helling benut werd als steengroeve voor het hogerop gebouwde Hiërapolis. Er vormden zich kalklagen, die bleven aangroeien en die de kleine bekkens vormden.

Al in de oudheid ontdekte men de geneeskundige werking van het water, niet voor niets liet Cleopatra hier een speciaal bad bouwen, waar men vandaag de dag nog in kan zwemmen. Het water van haar bad oogt op het eerste ogenblik niet aantrekkelijk om er in te zwemmen. Echter schuilt er achter de groene planten die het water sieren een geneeskrachtige werking voor zowel de huid als spieren.

Dit eens zo witte landschap, met plateau’s gevuld met helder blauw water leek zo uit een sprookje gestapt. Een chemisch meesterwerk gecreëerd door de natuur die wetenschappers heeft doen verbazen. Het sterke kalk en mineraalhoudende water van de bronnen heeft in de miljoenen jaren de kalksteen terrassen aangemaakt.

Helaas is er door de jaren heen door vele hotels misbruik gemaakt van de heilzame werking van het water van de Pamukkale. Zo ernstig zelfs dat er op een gegeven moment niet voldoende water over de Pamukkale liep, met het gevolg dat deze van helder wit naar geel verkleurde. Gelukkig greep de Turkse regering in, en mochten alleen nog bepaalde hotels kleine hoeveel heden water van de Pamukkale benutten. Nu enige tijd na deze strenge regelgeving veranderd de Pamukkale weer terug naar zijn oude glorie.

We keren weer terug naar ons hotel.

Alanya is een drukke stad met veel toeristen.


De burcht van Alanya
De burcht is gelegen boven het zeeniveau en het uitzicht vanaf de burcht
is adembenemend.
Het is moeilijk vast te stellen wanneer de burcht is gebouwd, maar er zijn
overblijfselen gevonden van de Romeinen, Byzantijnen en de Seldjoeken.
De Seldjoekse Sultan Alaaddin Keykut heeft de meeste invloed gehad op de bouw
van de burcht. De muren van de burcht zijn 6 km lang en er zijn 140 uitkijktorens
en het was voor indringers bijna onmogelijk om niet gezien te worden.
Langs de weg naar de top van de burcht vindt u vele kleine cafés  en restaurantjes.
Naast het paleis van de Sultan kunt u de oude moskee bezoeken.
U kunt ook een bezoek brengen aan het gedeelte waar gevangen hun tijd hebben
doorgebracht. Wanneer er te veel gevangen waren werd en een grote groep op
een klein stukje land gezet langs de afgrond van de burcht.
Een voor een duwde de gevangen elkaar van het platform af net zolang totdat er
maar 1 overbleef. Diegene mocht 3 maal proberen om een steen van de burcht
af in zee te gooien. Wanneer hem dit niet lukte, werd ook hij van het platform geduwd.
De weg naar de burcht is smal, druk en stijl wanneer u als wandelaar naar boven gaat
dient u voorzichtig te zijn.


De haven van Alanya is zeer zeker de moeite waard. 's Avonds is het hier een drukte met allerlei nachtclubs, bars en een kleine kermis.


Met de piratenboten die hier aangemeerd liggen kun je heerlijke uitstapjes maken die een rondvaart beloven met een maaltijd. Deelnemen hieraan is een waar feest.

Het was een mooie vakantie met veel bezienswaardigheden.